Voor deze gedetacheerde medewerker bij de RSZPPO en nadien bij de Federale Pensioendienst is zijn job een echte roeping. Na bijna 33 jaar bij Smals gaat hij eind april 2021 met pensioen. Toch zal deze wandelaar, tafeltennisser, lezer en liefhebber van gezelschapsspellen zich waarschijnlijk niet vervelen. We maken kennis met deze gepassioneerde en guitige collega, met een open en warme persoonlijkheid…

Ben je blij dat je op pensioen gaat?

Ja en nee. Ik heb er vrede mee omdat ik op mijn 65e merk dat de technologie voor mij te snel evolueert. Ik kan moeilijk volgen en het is een bron van stress voor me geworden. Aan de andere kant doe ik mijn job nog steeds heel graag en wil ik alles tot in de puntjes in orde hebben, soms iets te veel.

Wat waren de belangrijkste fasen in je loopbaan?

Ik heb mijn ingenieursdiploma behaald aan de Universiteit van Luik in 1982. Het jaar daarop vervulde ik mijn dienstplicht. In 1984 ging ik in Egypte aan de slag als bouwkundig ingenieur. Maar het expatleven was niets voor mij en na enkele maanden keerde ik terug naar België.

Van 1985 tot 1988 werkte ik aan de Université libre de Bruxelles. Eerst op de mijndienst en vervolgens in het digitaal onderzoeksbureau. Daar leerde ik meer over computers.

Tijdens die memorabele periode hadden we twee computers voor tien werknemers!

Ik ben in juni 1988 bij Smals aan de slag gegaan. Ik had gesolliciteerd voor een baan als programmeur, maar Smals bood me een detachering als databasebeheerder bij de RSZPPO aan.

Ik heb er nooit spijt van gehad: deze job is een echte roeping gebleken!

Ik bleef bij de RSZPPO tot de instelling in december 2016 overgenomen werd door de RSZ.

Ik heb het geluk gehad dat ik mijn carrière kon beëindigen bij de Federale Pensioendienst. De overgang van een bedrijf met 250 werknemers naar een bedrijf met meer dan 2000 werknemers, waaronder 300 IT-medewerkers, was een echte shock! Het werd allemaal heel wat complexer. In het begin, toen ik 60 jaar oud was, werd ik totaal overspoeld door de massa informatie die ik moest begrijpen. Ik vond mijn weg niet tussen al die nieuwe gezichten. Mijn vroegere collega’s, van wie sommigen vrienden waren geworden, werkten op andere afdelingen. Gelukkig bleef ik niet bij de pakken zitten en heb ik me goed aangepast.

Wat zijn je plannen voor de toekomst?

Ik heb altijd veel activiteiten buiten het werk gehad. Maar, net als bij iedereen, zijn mijn gewoontes verstoord door de pandemie.

Ik ben lid van een tafeltennisclub. Ik speel in de derde provinciale afdeling met een klassement C6 (n.v.d.r.: 9e klassementsniveau). Het leuke van deze sport is dat je tegen mensen van alle leeftijden kunt spelen, zowel honderdjarigen als kinderen! Net zoals bij alle andere zaalsporten hebben we door COVID-19 niet meer kunnen spelen.

Ik ben ook lid van een wandelclub. Ik volg de uitgestippelde routes van de Fédération francophone belge de marches populaires (FFBMP) en Wandelsport Vlaanderen.

Met de hulp van een touroperator ben ik aan de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela begonnen.

Ik koos de route van Le Puy-en-Velay, volgens mij een van de mooiste. In 2019 liep ik de eerste etappe van Le Puy-en-Velay naar Aumont-Aubrac. Ons groepje werd begeleid door een gids. De organisator reserveerde de logementen en  zorgde voor de maaltijden en het transport van de bagage. We wandelden vijf opeenvolgende dagen en legden dagelijks tussen 14 en 23 km af. Die ervaring is een grote levensles geweest. Ik heb mensen uit alle lagen van de bevolking ontmoet. Het was de bedoeling om de tweede etappe, van Aumont-Aubrac naar Conques, in 2020 af te leggen. Ik heb mijn plannen echter moeten uitstellen.

Foto: Op weg naar Santiago de Compostela (15 juni 2019)

Ik ben een fervent lezer van misdaadromans en sciencefictionboeken. Mijn favoriete auteur is Isaac Asimov. Ik heb ook een collectie van 4000 stripverhalen. Ik beheer mijn collectie met gespecialiseerde software en daar kruipt best wel wat tijd in. Ik heb onlangs een samenvatting van een sciencefictionboek op Wikipedia verbeterd en aangevuld. Het was een interessante ervaring en ik ben van plan me hier in de toekomst nog mee bezig te houden.

Ik hou van alle denksporten: Scrabble duplicate, bridge, schaken… Ik laat ze voorlopig wel even links liggen omdat het in combinatie met mijn werk wat te veel van het goede is. Tot slot ben ik altijd al een echte muziekliefhebber geweest. Ik luister graag naar liedjes. Ik was een enorme fan van The Beatles. Mettertijd is mijn smaak gediversifieerd.

En je familie?

Ik ben al 35 jaar getrouwd met Hélène. We wonen in Ans, bij Luik. We hebben vier kinderen en een kleinzoon: Adrien (1988), Arnaud (1990), Alex (1991), Aline (1994)… en Arthur (2019), de zoon van Arnaud. Voor de ‘bubbel’ gingen we samen op restaurant om speciale gelegenheden te vieren. We kwamen thuis ook vaak samen om te eten en gezelschapsspelletjes (Trivial Pursuit, Tu te mets combien ?, Times up…) te spelen.

Mijn vrouw en ik gaan één keer per jaar op vakantie. We houden van mini-trips en korte verblijven in Bretagne, de Ardèche, de Elzas of in de Vogezen. Lange reizen vinden we minder interessant omdat ik snel heimwee naar ons land heb. En het is niet eenvoudig om met twee katten lang weg te blijven.

We zijn van plan om voor onze volgende citytrips naar Rome en Lissabon te gaan. Qua verre reizen hebben we al de westkust van de Verenigde Staten (Californië) bezocht.

Jean-Marie Wiket in Death Valley, Californië (mei 2016)
In Yosemite National Park in de bergen van de Sierra Nevada in Californië (mei 2016)

Mijn vrouw is jonger dan ik en gaat in 2031 met pensioen. Aangezien ze voltijds werkt en we een groot huis hebben, wil ik haar wat ontlasten en meer huishoudelijke taken op me nemen. Ik kook bijzonder graag. Ik maak veel groenten klaar omdat ik gezond wil eten.

Heb je nog leuke anekdotes over je carrière?

Toen ik bij de RSZPPO als databasebeheerder begon, zei de personeelsdirecteur: “Als we een beheerder aannemen, heeft hij een groter kantoor nodig.” 😉

Vroeger maakten we er tijdens de vrijdagse terugrit met de trein altijd een feestelijke gebeurtenis van. We aten kaas en dronken wijn. Op een vrijdagmiddag had ik wat kazen gekocht en ze in de koelkast van de kantine gelegd. Toen ik ze om 16.30 uur wou halen, waren ze verdwenen. Enkel de algemene beheerder was nog aanwezig. Hij hielp me met zoeken maar tevergeefs! Ik ben terug naar de winkel gegaan om nieuwe kazen te kopen.

Is er iets waar je spijt van hebt?

Als tiener deed ik twee taalvakanties in Nottingham, Engeland. Hierna kon ik een correct gesprek in het Engels voeren. Ik vind het jammer dat ik mijn talenkennis niet onderhouden heb. Het zou zeer goed van pas gekomen zijn in mijn professionele leven.

Heb je een droom?

Ik wil vooral dat de mensen van wie ik hou gezond en gelukkig zijn. Ik zou ook graag naar Londen gaan om een stuk van Shakespeare in het Engels te zien. Maar dat vraagt me wel wat tijd om mijn kennis van het Engels terug bij te schaven!

Wat zou je als afscheid tegen je collega’s willen zeggen?

Dat ik een geweldige tijd met hen heb gehad! Ik vertrek met een rugzak vol aangename herinneringen. Ik hoop dat ook zij goede herinneringen aan onze momenten samen hebben. Ik wens hen veel succes met het leveren van kwalitatief werk, met behoud van een zekere nederigheid. Ik had gehoopt dat de lockdown op tijd zou eindigen om samen een afscheidsdrankje te drinken, maar dat lijkt in het gedrang te komen…

Foto: In Antwerpen in het Rubenshuis (28 februari 2021)

Header: In Antwerpen in het Museum Plantin-Moretus (28 februari 2021)


Comments are closed.