Zijn pretogen en brede glimlach geven het beeld van een grappenmaker. En dat is ook zo: humor heeft hij met hopen. Maar vergis je niet: Didier is een harde werker wiens geest voortdurend schommelt tussen epicurisme en stakhanovisme. Een ontmoeting met een collega wiens jovialiteit een grote gevoeligheid verbergt.
De essentie van humor is gevoeligheid
Samuel Taylor Coleridge
Op 1 juni ga je met pensioen. Hoe voel je je nu je op het punt staat met pensioen te gaan?
Ik heb gemengde gevoelens. Ik zal blij zijn dat ik volledig beschikbaar kan zijn voor familie- en privéactiviteiten. Maar ik ben minder enthousiast over het stoppen met een beroepsactiviteit die mijn passie was.
Ik heb het geluk gehad deze passie al meer dan 40 jaar te kunnen beoefenen en het heeft mij de gelegenheid gegeven om zeer verrijkende menselijke contacten te hebben.
Wat is voor jou het pensioen?
Pensioen? Dat is de (welverdiende?) rust van de strijder 😊. Dat is eindelijk de gewenste tijd hebben om te genieten van het leven met zijn dierbaren. Bijna mijn hele loopbaan heb ik mezelf professioneel onder druk gezet. Ik heb spijt van de negatieve gevolgen ervan voor mijn familie en privéleven.
Wat waren de grote stappen in je carrière?
Ik heb 10 jaar bij IBM gewerkt, 10 jaar bij de bank Société Générale en 20 jaar bij Smals.
In 1981 begon mijn loopbaan bij IBM. Tegelijkertijd volgde ik een bachelor in Informatica in avondschool. De eerste vijf jaar was ik mainframe- en netwerkoperator.
Na een interne opleiding van acht maanden werkte ik de volgende vijf jaar als technisch verkoopsingenieur (mainframe en AS/400). Ik had veel contact met de klanten en stelde hen technische oplossingen voor.
In 1991 onderging IBM wereldwijd een grote herstructurering. Wat voor mij volgde was… een ontslagcheque en een jobaanbieding bij een van mijn vroegere klanten!
Ik heb geluk gehad dat ik geen enkele dag werkloos was.
Eind 1991 ben ik begonnen bij Sogenal, de dochteronderneming van de Franse bank Société Générale, als systeemingenieur en daarna als IT-manager. In 2001 was er echter weer een herstructurering: de bank besliste om al haar IT-activiteiten naar Parijs te verplaatsen.
Ondertussen was ik vakbondsafgevaardigde geworden. Hiertoe heb ik alle vertrekplannen onderhandeld, ook het mijne!
In maart 2002 werd ik bij Smals aangeworven als gedetacheerde. Ik startte bij het Fonds voor Arbeidsongevallen (FAO) om de verantwoordelijke voor informaticasystemen te vervangen die 20 dagen later met pensioen ging. Laten we zeggen dat de kennisoverdracht vlug verliep! 😊
In een tweede fase werd ik aangesteld als verantwoordelijke van de teams “IT infrastructure & operations”. In januari 2017 is het FAO gefusioneerd met het Fonds voor beroepsziekten. Ik ben mijn functie blijven uitoefenen binnen Fedris, het resultaat van de fusie.
Wat heeft je plezier gedaan tijdens je carrière?
Ik ben er trots op te hebben bijgedragen tot professionele realisaties die door iedereen worden gewaardeerd. Ik denk bijvoorbeeld aan de invoering van de “new way of work” bij Fedris en aan de afsluiting van bepaalde overheidsopdrachten.
Ik heb veel voldoening gehaald uit de menselijke contacten met mijn collega’s en hiërarchie, en ook uit mijn betrokkenheid bij de vakbond die bijna 30 jaar lang duurde. Ik had de eer om als eerste gedetacheerde te worden gekozen als personeelsvertegenwoordiger in de ondernemingsraad en het comité voor preventie en bescherming op het werk.
Welke zijn je beste herinneringen?
De al dan niet geïmproviseerde feestjes onder collega’s. Na hard werken maakten we even hard plezier. We moesten stoom aflaten!
Ik herinner me ook nog dat, tijdens een wereldkampioenschap voetbal, het FAO “een vrijstelling van diensturen” gaf voor het personeel dat de matchen van de Rode Duivels wilde volgen. De vriendenkring had zelfs drankbonnetjes uitgedeeld. 😊⚽
Zijn er dingen die je zal missen?
Het contact met de collega’s (en een goed loon 😯).
Wat zijn je plannen?
Ik zou in de eerste plaats gezond willen blijven zodat ik met volle teugen van het leven kan genieten, samen met mijn partner Brigitte, onze kinderen en onze kleinkinderen.
Mijn dochter Julie (36 jaar) en haar echtgenoot Gilles hebben twee kinderen: Louise (9 jaar) en Marius (4 jaar). Ik heb eveneens twee schatten van pluskinderen: de tweeling Morgane en Jonathan (36 jaar). Morgane en haar partner Christophe hebben een zoon van 30 maanden: Théodore.
Wij houden ervan om de geneugten van de wateromgeving (strand, zwembad, enz.) te delen met onze (klein)kinderen of om samen te komen voor een goede maaltijd… liefst een barbecue!
Brigitte is sinds 1 mei met pensioen. Zij en ik zijn van plan om na de pandemie terug te keren naar de hobby’s die voor ons belangrijk zijn.
Welke zijn die hobby’s?
We hebben een passie voor reizen! Dat varieert van Europese citytrips tot langere, meer afgelegen en bij voorkeur zonnige reizen. Wij houden ervan opmerkelijke natuurschatten te ontdekken: landschappen, fauna, flora… We zijn ook op zoek naar culturele en menselijke ontdekkingen.
We worden erg aangetrokken door plaatsen dicht bij het water, omdat we van wateractiviteiten houden.
We diversifiëren onze bestemmingen, maar we kunnen trouw blijven aan onze favoriete plaatsen: wij zijn 18 keer teruggegaan om in de Rode Zee te duiken!
Brigitte en ik wandelen, fietsen en rijden graag in een cabriolet 😊.
Ik hoop ook terug te keren naar een verwaarloosde passie: een sportieve wandeling die sommige mensen ‘golf’ noemen.
Hoe beschrijf je jezelf?
Levensgenieter (of dat probeer ik te zijn!), liefhebber – in willekeurige volgorde – van de natuur (ik koester geen wrok… 😊), dieren en mensen. Maar ook (als geboren Tweelingen die ik ben) met zijn kwaliteiten en zijn gebreken: gezellig, goed communicatief en op zijn gemak in de maatschappij, zelfs grappig (😊), van nature (soms te veel) extravert, een doorzetter, “jong gebleven in zijn hoofd” en ook met enkele gebreken die ik uit bescheidenheid niet zal noemen 😊.
Heb je een droom?
Ik heb er veel! De eerste is om de tijd te hebben eraan te denken en om ze waar te maken wanneer dat mogelijk is!
Welke boodschap zou je willen doorgeven aan je collega’s?
Stay safe, maar geniet met volle teugen van het leven! En tot binnenkort!
Comments are closed.