Hij was 17 jaar toen hij z’n eerste baan kreeg. Geen wonder dat hij het pensioen omschrijft als een welverdiende rust. Hij is altijd bereid te helpen en heeft een rustig karakter. Toen we hem eind juli interviewden, was hij al twee maanden met pensioen. Hij overwon zijn stille temperament om ons iets over zichzelf te vertellen…
Ben je blij met pensioen te zijn?
Ik zou graag wat langer gewerkt hebben. Mijn collega’s waren zeer aangenaam, en m’n job ook.
Maar ik woon ten noorden van Antwerpen, bij de Nederlandse grens. Om naar het datacenter van Anderlecht te komen, legde ik 200 km per dag af. Het traject kostte me anderhalf uur enkele reis. Het gebruik van het openbaar vervoer was voor mij geen optie, omdat dit mijn reistijd zou hebben verdubbeld vanwege de slechte verbindingen.
Wat waren de grote stappen in je carrière?
Toen ik 17 was, heb ik de technische school afgemaakt met de optie “elektriciteit”. Ik werd aangenomen als technicus bij het farmaceutisch bedrijf Bayer in Antwerpen. Ik heb er 29 jaar gewerkt, van 1979 tot 2009. Door een reorganisatie zijn enkelen van ons hun job kwijtgeraakt.
Ik vond werk bij ATN, een bedrijf dat glasvezelnetwerken installeerde. Ik ben er 10 jaar gebleven. Ik was een technisch planner. Na een zware nekoperatie moest ik enkele maanden rust nemen. In tussentijd werd het bedrijf overgenomen en verloor ik mijn baan.
Toen heb ik gesolliciteerd bij Smals. Ik was 58. Ik werd aangeworven als technicus in het datacenter in maart 2020, één week voor de eerste lockdown!
De eerste paar dagen was het verkeer druk, maar daarna had ik de weg bijna voor mezelf!
Wat vond je goed aan Smals?
Bij mijn vorige werkgevers bleef ik vaak in theorie, in planning. Bij Smals kon ik mijn kennis in de praktijk omzetten: kabels leggen, servers installeren… Dat was buitengewoon interessant. Een nieuwe mijlpaal voor mij!
Zijn er dingen die je gaat missen?
Ik ga vooral mijn collega’s missen! De onderlinge sfeer was uitstekend. Het was geweldig om zo’n samenwerking te hebben, over de hele lijn.
Vanaf het moment dat ik in dienst trad, was ik goed geïntegreerd in het team. Ik voelde me echt deel van Smals.
Tijdens de Corona-periode vroeg mijn overste me regelmatig of ik iets nodig had, ik kreeg maskers… Zo’n sfeer zorgt ervoor dat je nog meer van jezelf geeft in je werk. Dat is heel waardevol.
Wat zijn je plannen voor de toekomst?
Ik heb een groot huis met een uitgestrekt terrein. Mijn hoofddoel is om de tuin weer op orde te krijgen en opnieuw aan te leggen. De voorbije jaren heb ik hem een beetje links laten liggen. Binnen heb ik ook nog wat renovatiewerken te doen.
Wat zijn je hobby’s?
Ik ben een liefhebber van korfbal, een gemengde teamsport vergelijkbaar met basketbal. Ik was 30 toen ik met die sport begonnen ben. Dat is vrij laat. Ik heb 4 jaar competitie gespeeld. Daarna heb ik de opleiding tot scheidsrechter gevolgd en dat heb ik 16 jaar gedaan.
Ik was gedurende 10 jaar bestuurder van de Belgische Korfbal Federatie. Momenteel ben ik vrijwilliger in de internationale federatie. Ik heb meegewerkt aan de ontwikkeling van de software die de wedstrijden beheert en het mogelijk maakt ze op internet te volgen. Ik ben ook jurylid bij talrijke internationale tornooien.
Vóór de pandemie reisde ik dan ook drie of vier keer per jaar. Ik ben in Portugal geweest, Catalonië, Hongarije, Tsjechië, Oekraïne, Frankrijk, Duitsland, Nederland… Ik heb ook in de jury gezeten van wedstrijden buiten Europa: Chinees Taipei, China, Zuid-Afrika… Als alles goed gaat, ga ik in 2022 naar Lissabon en Tsjechië.
Mijn andere hobby is postzegels verzamelen. Ik ben een verwoed verzamelaar. Mijn miljoenen postzegels vullen hele kasten. Ik concentreer me op bepaalde thema’s, voornamelijk: de Olympische Winterspelen, Formule 1, de WWF en honden. Ik ben lid van een vereniging waar we postzegels ruilen. Ik koop er op internet. Ik ga ook naar beurzen zoals de befaamde Antverpia die elk jaar gehouden wordt in Antwerpen.
Hoe zit het met je familie?
Mijn vrouw Inès komt uit de Republiek Congo (Congo-Brazzaville). Van tijd tot tijd gaan we haar familie in Afrika bezoeken. In augustus gaan we naar een trouwfeest in Gabon. We hebben ook familie in Frankrijk, vooral in de Champagnestreek. Nog een mooie gelegenheid om andere horizonten te zien.
Inès had al twee zonen toen ik haar heb leren kennen: Welcome (19 jaar) en Jules-Léon (14 jaar). Samen hebben we een derde zoon: Seppe Maxime (10 jaar). Wanneer de gelegenheid zich voordoet, maken we graag uitstapjes met het gezin: pretparken, dierenparken, enz.
Heb je een droom?
Je hebt altijd dromen, maar ik beschouw mezelf gelukkig. Ik heb al zoveel spannende dingen meegemaakt!
Ik zou graag terug met de moto rijden. Ik ben moeten stoppen omwille van mijn nekproblemen. In het verleden maakte ik dag- of weekendtochten met een groep oud-collega’s die ook motorrijders waren.
Wat wil je nog zeggen tegen je collega’s?
In een carrière is collegialiteit en een goede samenwerking het belangrijkst.
De inhoud van het werk speelt natuurlijk een rol, maar het belangrijkste is dat je goede collega’s hebt.
Ik wil mijn collega’s dan ook bedanken en zeg hen tot ziens.
Comments are closed.