Psycholoog, informaticus, chef-kok… Patrick Delhaye is een collega met meerdere facetten. Gedetacheerd door Smals sinds 2003 bij de FOD Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu gaat hij met pensioen op 1 april 2021. Tijdens een gesprek met een streepje humor hier en daar heeft hij de aanlokkelijke projecten onthuld die op de planning staan.
Ben je gelukkig dat je op pensioen kan gaan?
Ik heb er gemengde gevoelens bij. Ik ben tevreden dat ik een periode van mijn leven kan afsluiten met heel mooie momenten, maar ook met dagen met heel veel stress. Ik kijk er ook naar uit om meer tijd te besteden aan de dingen te doen die ik tot nu toe alleen maar ‘s avonds en in de weekends kon doen.
Anderzijds vind ik het jammer dat het gebeurt op een ogenblik dat er belangrijke veranderingen plaatsvinden op het werk waar ik intens bij betrokken was: het Redesign-project. Deze uitdaging van formaat omvat een verhuis naar een nieuwe site en een verregaande samenwerking tussen de FOD VVVL, het FAGG en het RIZIV. Ik vind het ook jammer dat ik de vele dagelijkse contacten die ik tot nu toe had bij de ICT Service Desk zal moeten missen.
Wat waren de grote stappen in je carrière?
Van opleiding ben ik doctor in de Psychologie. Voor ik op de FOD terecht gekomen ben, ben ik ongeveer om de zes jaar van werk veranderd. Dat zou ik iedereen trouwens willen aanraden! Ik heb altijd binnen de gezondheidszorg gewerkt. Ik heb onderzoek gedaan aan de universiteit. Ik heb gewerkt in een studiecentrum voor epilepsie en slaap. Daarna heb ik een eigen klein bedrijf opgericht. Ik was actief in een Amerikaanse en later in een Duitse multinational. Uiteindelijk werd ik in 2003 aangeworven door de FOD, eerst bij de dienst Ontwikkeling en later bij de ICT Service Desk. Het beviel me daar erg. Dat is waarschijnlijk ook de reden waarom ik er beduidend langer gebleven ben dan gewoonlijk!
Hoe heb je de stap gemaakt van psychologie naar informatica?
Dat is geleidelijk aan gebeurd. Toen ik in een centrum werkte dat epilepsie- en slaapproblemen behandelt, ben ik beginnen computers te gebruiken om de signalen die het brein uitzendt te analyseren en modellen op te stellen. Beetje bij beetje kreeg informaticawerk een grotere plaats tijdens mijn activiteiten. Toen de eerste personal computers zich begonnen te verspreiden, heb ik een medisch dossier ontwikkeld voor artsen.
Wat zijn je plannen voor de toekomst?
Ik hoop dat dat er veel te veel zijn en dat er nog veel mogen bijkomen! Vooreerst meer tijd aan mijn familie besteden: mijn vrouw Annie (die in januari 2022 met pensioen gaat), maar ook mijn vader, mijn twee dochters, mijn kleinzoon en drie kleindochters.
Papa is 93 jaar. Hij woont nog thuis maar is steeds meer hulpbehoevend. Ik zal hem gemakkelijker kunnen bezoeken in het mooie Heuvelland. Aangezien ik in Kessel-Lo woon is het toch 175 km van mij vandaan!
Mijn kleinzoon Rune (16 jaar) heeft me al voorgesteld om samen te gaan fietsen. Ik hoop hem te kunnen volgen. Met de e-bike die ik onlangs aangeschaft heb, zou dat moeten lukken! 😃
Samen met mijn vrouw nog meer fietsen en wandelen is trouwens een van de vooruitzichten waar ik naar uitkijk. Zij heeft ook een e-bike gekocht.
Waar ik niet zozeer naar uitkijk, maar zeker zal doen is het opruimen van mijn kelder! Dat is een van mijn goede voornemens… al zo’n 10 jaar lang! En het is nodig: al 30 jaar lang gaan daar alsmaar dingen in en komen er weinig dingen ook nog uit. Uitgezonderd de schaarse trappisten van Westvleteren. Het bier welteverstaan, niet de monniken. 😉
Een ander voornemen is om piano te leren spelen. Ik ga me zo snel mogelijk inschrijven aan de academie van Leuven.
Tot slot zou ik ook graag een cursus organische scheikunde volgen. Dit in het kader van mijn grootste hobby: koken! Twintig jaar geleden behaalde ik in avondschool mijn diploma kok. Sindsdien is mijn interesse voor “de kunst van het eten en de wetenschap van het koken” (om het in de woorden van de Italiaanse schrijver en gastronoom Pelegrino Artusi te zeggen) alleen maar toegenomen.
Ik onderhoud de culinaire website eenbeetjebeter. Een site die ik eenieder kan aanbevelen 😊! Deze website bevat gerechten maar ook een kookcursus die bestaat uit tien lessen. Naast het hoe en wat leg ik ook graag het waarom uit van het koken. Waarom moet je de peper pas na het bakken op steaks doen? Wat zijn gevolgen van het feit dat eiwit op een ander temperatuur stolt dan eigeel? Wat is collageen en wat moet je daarover weten om vlees te bereiden? Van die kookcursus wil ik in de nabije toekomst een boek maken.
Ik ben ook bezig, samen met een Nederlander die lange tijd in Italië gewerkt heeft, om een boek over de keuken van Molise (een regio in het zuiden van het land) te maken. In dat kader wil ik ook opnieuw Italiaans leren. Dat kan ook nog van pas komen wanneer we naar Italië gaan!
Reis je graag?
Ja, mijn echtgenote en ik hebben altijd graag gereisd en we hopen het in de toekomst te blijven doen! We houden van verre bestemmingen, maar ook van onze jaarlijkse uitstappen naar Rome in de lente en naar het zuiden van Italië in de zomer. Wat betreft de andere continenten trekt Azië ons het meeste aan. Na Thailand, Vietnam en China waren we vorig jaar van plan om naar Japan te gaan om er het eten en de cultuur te ontdekken. Dit project hebben we uitgesteld en zal misschien moeten wachten tot 2022. Of ik zou moeten meedoen aan de Olympische spelen? Oeps, ik zou New York nog vergeten! Ik hoop er vaak naar te kunnen terugkeren.
Wat heeft je plezier gedaan tijdens je carrière?
Ik heb het altijd fijn gevonden om zowel technische realisaties en menselijke interacties te kunnen combineren. Ook al klaagde ik, om te lachen, over het feit dat er studenten waren aan de universiteit waar ik werkte, zieken in het ziekenhuis en gebruikers bij de ICT Service Desk! Iets waar ik heel fier op ben is de manier waarop we de ServiceNow uitgebouwd hebben op de FOD VVVL. Vooral de uitbouw van het selfserviceportaal en de integratie met de afdelingen Human Resources en Logistiek vind ik heel geslaagd.
Heb je een droom?
In deze pandemie verlang ik simpelweg naar de momenten waar we weer normaal met elkaar kunnen omgaan, op terrasjes kunnen zitten, op restaurant gaan, reizen kunnen boeken,… In de categorie van dromen die bedrog zijn, behalve mijn deelname aan de Olympische spelen, kan ik nog dit toevoegen: concertpianist of driesterrenchef worden!
Over dromen gesproken; als je moeilijk de slaap kan vatten (ik heb zes jaar in deze sector gewerkt, weet je nog?), kan ik een gouden tip geven (de rekening komt nog): probeer je in te beelden hoe je een steak smakelijk kan maken voor een vegetariër. Het is me nog nooit gelukt een oplossing te vinden voor dit banale probleem vooraleer in slaap te vallen 😉.
Zijn er dingen waar je spijt van hebt?
In de loop van mijn professionele leven heb ik dikwijls neen gezegd, zeker op de ICT Service Desk. Ik heb dit dikwijls gedaan op een manier die ongetwijfeld beter kon en dat betreur ik. In de toekomst ga ik zeker wat tijd vrijmaken om te reflecteren hoe je op de beste manier neen moet zeggen.
Wat wil je nog zeggen tegen je collega’s?
Ik zou ze vooral willen bedanken. Ik heb het altijd vreemd gevonden dat iemand bij zijn afscheid cadeaus krijgt. Eigenlijk zou het omgekeerd moeten zijn en zou diegene die weggaat de achterblijvers die hem altijd gesteund hebben moeten bedanken. Dit kan dan meestal bij een natje en een droogje, maar dat is nu jammer genoeg niet mogelijk. Ik heb me dan ook voorgenomen om in de nabije toekomst nog eens langs te gaan. Ze zijn bij deze dan ook gewaarschuwd. Zo hebben ze ook nog wat tijd om te leren vriendelijk neen te zeggen als ik vraag of het past om langs te komen 😉.
Comments are closed.