Régine Meulenyser, verantwoordelijke voor de reporting van de toepassingsportalen, team Integratie Portaal & SOA

Hoe is alles begonnen?

Naaien is me met de paplepel ingegeven: ik zag mijn mama vaak naaien voor haar kinderen. Ik haalde er het grootste plezier uit om op haar schoot te gaan zitten en samen met haar de stof te leiden. Dat was niet evident, want haar machine was zeer gevoelig: een overgeslagen steek of een verkeerde steek was rap gebeurd.

Mijn grootmoeder langs vaderskant was een professionele naaister. Ze had een zeer goede reputatie in haar streek. Maar ik heb haar nooit gekend… Ze was nog jong toen ze stierf aan een ziekte, mijn vader was pas drie jaar oud. Haar trouwfoto stond in de woonkamer. Ik was vol bewondering voor deze mooie dame, van wie men zei dat ze zeer getalenteerd was.

Later kreeg ik zin om kwaliteitsspullen voor mezelf te naaien. Voornamelijk feestkledij, met kostbare stoffen. Ik ben gefascineerd door zijde. Het is een uitzonderlijk natuurlijk materiaal met een ongelooflijke kleurweergave, valling en gevoel.

Wat doe ik graag?

Urenlang nadenken over het droommodel, de associaties van kleuren en stoffen uitdenken, moeilijkheden anticiperen, het model aan mijn smaak aanpassen, en dan uiteindelijk tot actie overgaan en alle besef van tijd verliezen. Het is een zeer zintuiglijke laatste stap die ik bijzonder waardeer, de apotheose van het creatieproces.

Waarom naai ik?

Ik naai vooral uit liefde voor mooie dingen. Vraag me niet om een gewoon t-shirt te maken, dat is niet mijn ding. Het geeft me ook de mogelijkheid om mijn kleren te personaliseren en aan te passen aan mijn grootte (ik ben 1m79).

Het werk waar ik het meest fier op ben?

Dat is zeker en vast het trouwkleed dat ik voor een vriendin heb gemaakt. Het was een grote uitdaging die me uit mijn comfortzone deed treden. Maar daarna was ik erg trots om het op de grote dag gedragen te zien, en vooral om een beetje te hebben bijgedragen aan het succes van deze prachtige dag.

Recent was het de vlinderdas van mijn zoon, passend bij het lefdoekje van zijn trouwpak. Het was echt symbolisch voor mij om mijn zoon deze vlinderdas te zien dragen op zijn grote dag.

Mijn volgende projecten?

In een paar weken tijd zijn er vier baby’s in de familie geboren. De gelegenheid voor mij om me opnieuw aan het naaien te zetten met praktische en mooie dingen die in de smaak vallen bij de moeders.

De raad die ik zou geven aan een beginneling(e)?

Niet aarzelen om te beginnen! Met een minimum aan geduld kan je zeer snel bemoedigende resultaten bereiken. En er zijn veel pistes om te beginnen: gratis tutorials in de vorm van filmpjes, online opleidingen, groepscursus om de basis te leren… Daarna is het de praktijk en de mogelijkheid om uit te wisselen met anderen die je in staat zullen stellen om vooruitgang te boeken.