Luister hieronder naar onze podcast:

Transcriptie van de podcast:

Goedendag. Welkom bij deze serie interviews met onze binnenkort gepensioneerde collega’s.

Hij is gepassioneerd door geschiedenis en geopolitiek. Hij houdt van de zon van het Zuiden en van tijd door te brengen met zijn familie. Vandaag ontmoeten we Peter Luyckx. Hij werd op 1 maart 2016 door Smals gedetacheerd bij de Federale Pensioendienst. Hij werkte daar als tester. Op 1 februari 2023 ging hij met pensioen. Laten we even met hem praten.

Hello Peter.

Dag Nancy.

Zeg eens, ben je blij dat je met pensioen gaat? 

Uiteraard ben ik blij dat ik met pensioen kan gaan. Dat geeft nu alle mogelijkheden om dingen te doen die ik voorheen heb moeten laten liggen. Maar het geeft me ook een beetje een onzeker gevoel omdat ik een wereld binnenstap.

Hoe definieer je het pensioen? 

Ik defineer het pensioen als een periode van tijd die je zelf kan bepalen: wat je gaat doen en hoe je alles gaat indelen. Dus eigenlijk genieten.

Wat is je opleiding en welke professionele weg heb je afgelegd? 

Ik heb een opleiding genoten als graduaat A1 Informatica. Heb ik hier in Turnhout gevolgd. En na mijn opleiding ben ik dan in het leger gegaan voor 10 maanden. Op het einde van het leger ben ik naar Tilburg in Nederland gestart als junior Cobolprogrammeur, op mainframe bij IFF (International Flavors & Fragrances), een smaak- en reukstoffenfabriek. Na een kleine 3 jaar ben ik dan aan de slag gegaan bij Capgemini en daar heb ik 7 jaar gewerkt als programmeur analist, ook weer op mainframe, voor firma’s zoals Monsanto, BASF, De Vaderlandsche (huidige Axa verzekeringen) allemaal in Antwerpen, General Biscuits (het huidige Lu) in Herentals en Shell Petrochemie in Brussel. Dan ben ik van Capgemini overgestapt naar de IPPA-bank in Antwerpen (nu de huidige Axa-bank) en ook hier was ik in functie als programmeur analist. Dan volgt een periode van 12 jaar als zelfstandige. In deze periode heb ik opnieuw in Nederland gewerkt voor een verzekeringsmaatschappij Interpolis, dan in Brussel voor Toyota, Belgacom en de bank BNP. Gradueel ben ik dan in deze periode ook overgeschakeld van development naar testing. Na 12 jaar heb ik mijn zelfstandige periode afgesloten en ben ik opnieuw beginnen werken als functioneel analyst tester in een Agile team bij de Federatie voor notariaten in Brussel. En dan als laatste ben ik op 01/03/2016 bij Smals gestart als tester en bij Smals heb ik dan gedurende 7 jaar gewerkt voor de Federale Pensioendienst. Ik heb bij ongeveer een vijftiental verschillende bedrijven gewerkt in mijn carrière. 

Wat heeft je plezier gedaan tijdens je carrière?

Wat mij vooral is bijgebleven is de teamspirit, de positiviteit en de openminded instelling van de meeste mensen en dit ongeacht hun nationaliteit. Dit was zeer boeiend te zien over de grenzen heen hoe er vlot samengewerkt kan worden. En dan ook wil ik in het bijzonder een dikke duim opsteken voor mijn collega’s in het team “Black” bij de Federale Pensioendienst. Zij zijn altijd bereid geweest om mij te helpen of te ondersteunen. Gewoonweg geweldig de teamspirit in dat team! En uiteraard de evolutie: steeds nieuwe dingen leren, steeds zien hoe makkelijk of moeilijk je kan aanpassen aan de nieuwe omgevingen.

Zijn er zaken die je zal missen? 

Een van de zaken die ik voorlopig zal missen is een bepaalde regelmaat en het feit dat je een bepaalde taak had in het leven, je was iemand van de duizenden werknemers. De collega’s zal ik uiteraard missen. Dat is eigenlijk het belangrijkste, vind ik, dat je minder menselijk of collegiaal contact hebt, minder mensen gaat zien.

Wat zijn je plannen voor de toekomst? 

Ik ga mijn dagen moeten plannen met activiteiten die ik uiteraard graag doe, samen met mijn vrouw niet te vergeten. Soms hebben de mensen, en ik zeker, de neiging dat wanneer je niks plant, je gewoon in de zetel blijft zitten en naar de buis staart. En dat is niet de bedoeling. Dus ik ga een dag voor klussen reserveren, een dag of enkele dagen per week ga ik met mijn vrouw iets leuks doen. Wandelen, fitnessen… kortom er is een hele resem activiteiten die ik moet inplannen en uitvoeren om mijn dagen te vullen. En als ik dat op die manier doe, dan denk ik dat ik nog heel leuke jaren tegemoet ga.

Wat zijn je hobby’s en je passies? 

Mijn hobby’s zijn uiteraard sport (dat heb ik altijd graag gedaan), reizen, lekker eten, koken. Mijn passie is altijd geopolitiek geweest. En dat is misschien iets heel eigenaardig, maar dus geschiedenis en geopolitiek. Ik heb altijd heel veel feeling gehad, of drang naar kennis, van hoe machtsverhoudingen zijn op wereldvlak: dat heeft me altijd gepassioneerd. Ik kan daar uren aan besteden bij manier van spreken. 

Je spreekt van sport. Aan welke sport doe je? 

Momenteel alleen fitness. Maar ik ga nu mijn mountainbike terug opkalefateren zodat ik hier in de buurt kan mountainbiken. En ik ga morgenavond terug naar mijn squashclub van vroeger. Ik ga eens kijken of ik daar met vrienden kan paddellen, eventeel opnieuw squashen, ik heb dat vroeger veel gedaan. 

In welke streek woon je? 

Ik woon in de Kempen: Turnhout. Dat is vlak onder de derde bult van België als je naar het Noorden kijkt, tegen de Nederlandse grens.

Hoe beschrijf je jezelf?

Ik ben een zachtaardig persoon, meestal rustig, maar kan af en toe wel eens hevig uit de hoek komen. Ik kan vrij emotioneel zijn. En ik ben vriendelijk, ik hou graag van mensen waar ik me goed bij voel.

Hou je van reizen? Zo ja, waar?

Ik hou van reizen. Samen met mijn vrouw vind ik het altijd prettig om naar het Zuiden te gaan. De zon is uiteraard heel belangrijk. Lekker iets eten, aan het strand liggen, een boek lezen, iets gaan drinken… dat vind ik heel belangrijk. Maar ik hou, in tegenstelling tot mijn vrouw Els, ook van geschiedenis, zaken bezoeken en uiteraard toeren met de motor. Maar dat is minder weggelegd voor mijn vrouw. Dus ik moet eigenlijk samen met haar altijd een beetje de kerk in het midden houden. 

Naar welke landen in het Zuiden ga je graag? 

Frankrijk, Spanje, Griekenland. Dat zijn zowat de belangrijkste. Portugal heb ik nog niet bezocht. Daar kunnen we nog naartoe. Kreta vonden we ook heel leuk. Malta hebben we ook nog niet gedaan, misschien zouden we dat ook nog op het verlanglijstje kunnen zetten. Dat zijn zowat de belangrijkste, denk ik.

Heb je een droom?

Mijn droom? Niet direct. Het enige waar ik heel blij mee zou zijn is dat ik met mijn vrouw nog heel lang mooie reizen kan maken in Europa, misschien eens in Amerika. In Amerika zijn er een aantal zaken die ik heel graag zou doen. En dat is Route 66: die zou ik heel graag doen. In het Oosten is er een toer langs de slagvelden van de Amerikaanse Burgeroorlog. En in de streek van California ligt Death Valley. Daar kan je een mobilhome huren en door Death Valley een toer doen. Dat zijn eigenlijk de drie reizen die ik nog heel, heel, heel graag zou doen. 

Ben je al gereisd naar Amerika of nog niet? 

Voor onze huwelijksreis zijn we naar Canada gegaan. We zijn dan via Amerika, Seattle, langs de westkust van Canada door de natuurparken gegaan tot in Vancouver Island, en dan teruggekeerd naar Seattle. We hadden er een auto gehuurd en dan rondgereden. En onderweg stopten we in bepaalde dorpen. En daar kon je dan een kamer bij privépersonen huren, of in een motel. Het was heel plezant.

Heb je kinderen? En zo ja, welke activiteiten doe je graag met hen? 

Els en ik hebben inderdaad twee kinderen. Een dochter Anne, zij is 30 jaar oud. En een zoon Pieter, hij is 27 jaar oud. Mijn dochter doet veel aan sport en dat heb ik ook met haar proberen te doen, maar ik ben daarmee moeten stoppen. Maar wat we vooral samen het liefst doen, is iets uit gaan eten, met feestdagen samen gezelschapspelletjes doen… Daar hebben we altijd heel veel plezier aan. Heel veel zie ik mijn kinderen momenteel niet omdat mijn zoon werkt en woont in Mechelen. En mijn dochter heeft heel veel nachtwerk waardoor zij heel onregelmatige dagen heeft. Dat is wel spijtig. Natuurlijk.

Heb je nog een boodschap voor je collega’s? 

De enige boodschap die ik heb, is: geniet van elke dag want het gaat enorm snel. Geniet van je collega’s, doe elkaar den duvel niet aan want dat is voor niets goed. En probeer zo goed mogelijk samen te werken: dat is voor iedereen het prettigste en bevordert de werksfeer.


Comments are closed.