Wandelen verbetert je conditie, versterkt je botten en spieren, ontspant je geest en maakt je creatiever. En je ontmoet je collega’s in een informele context.
Toen ik 12 jaar was, gebruikte mijn leraar Frans een set zinnetjes om werkwoorden en woordenschat te drillen. Een van die zinnetjes was “l’air n’est jamais plus pur que pendant ou après une bonne averse”.
Die stelling motiveerde me, ondanks de vreselijke weersvoorspelling met onweer, om toch mee te stappen in de Smals-wandeling in Hoeilaart. En er waren nog 20 collega’s die wellicht ook in de app hadden gezien dat er stevige buien op komst waren, maar gelukkig dat zelfde zinnetje kenden.
Natuur, cultuur en anekdotes
Onze gids (Eve Rose) had de lat hoog gelegd. Ze zou ons een boswandeling laten maken van 7 km en onderweg ons ook nog cultureel erfgoed laten zien, waarbij ze leuke wetenswaardigheden zou vertellen. Daar is ze prima in geslaagd, het bewijs daarvan zit in de foto’s.
Wandelen doe je niet alleen
Op stap met collega’s… dan gaan de gesprekken snel over het werk. En dat wilden we toch counteren. De oplossing vonden we onder andere in het gezelschap van Sana, de hond van David, een echte Samojeed.
Ontspannen lichaam en geest
Yoga of mediteren is niet aan mij besteedt. Het risico op snurken is veel te groot. Maar ontspannen in Nerocafé met een Keizer Karel Goud Blond of een fris Nero bier en een gezellige babbel met collega’s, dat maakt dat ik volgend jaar zeker opnieuw mee stap in de Smals wandeling.
P.S. De aangekondigde stortbuien hadden vertraging en kwamen pas ’s avonds laat toe. Smals-wandelaars hebben altijd geluk.
Met dank aan Tony Vanderbruggen voor de tekst, en aan Jan-Frans Lemmens voor de foto’s.
Comments are closed.