Luister hieronder naar onze podcast:
Transcriptie van de podcast:
Welkom bij deze serie interviews met onze binnenkort gepensioneerde collega’s.
Op 1 juni 1996 werd Johan Verbruggen door Smals aangeworven en gedetacheerd bij de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (RVA). Zijn functie als programmeur-analist evolueerde naar die van projectleider. Bij de RVA was hij verantwoordelijk voor de uitwisselingen met de Kruispuntbank van de Sociale Zekerheid (KSZ). De zogenaamde “mijnheer KSZ” ging op 1 februari 2023 met pensioen.
Hallo Johan. Ben je blij dat je met pensioen gaat?
Ja, en nee. De job vind ik interessant. Maar met pensioen gaan betekent ook tijd voor nieuwe uitdagingen.
Wat is pensioen voor jou?
Voor mij is pensioen eindelijk meer tijd maken voor familie, vrienden. Meer tijd maken voor hobby’s. En ook nu dat ik een nieuwe opleiding ga volgen zal ik mij daar ook kunnen in uitleven, dus uitkijken ook naar andere uitdagingen.
Je zal een opleiding volgen? En welke opleiding is dat?
Ik volg nu een opleiding voor reisleider. Als ik daarin slaag, dan krijg ik een kaart van Toerisme Vlaanderen waardoor ik dan als reisleider kan werken, als vrijwilliger wel te verstaan, voor alle landen in de hele wereld. Het is een opleiding van 6 maanden die in principe in avondonderwijs of in dagonderwijs 2 jaar duurt. Maar wij doen dat op 6 maanden. En dat gebeurt via het ROC, het Reis- & opleidingscentrum in Gent.
Wat is je basisopleiding? En welke professionele weg heb je afgelegd?
Mijn eigenlijke basisopleiding is boekhouden, organisatie, fiscaliteit. En daarna heb ik nog een jaar marketing gedaan. Na mijn legerdienst startte ik bij de firma Van Heyghen in Gent-Zeehaven. Na dat ik op de boekhouding tewerkgesteld was, kreeg ik al direct de opdracht om ook het informaticanetwerk te gaan beheren. Blijkbaar was het de gewoonte dat de boekhouder ook voor informatica zorgde. En toen heb ik besloten om via avondonderwijs informatica te gaan bijstuderen. Dat is dan zodanig geëvolueerd dat ik eindelijk niets anders meer gedaan heb. Men vond het gemakkelijker een boekhouder aan te werven dan een nieuwe informaticus. En dat was op basis van Unisys Mainframesystemen. Later is dat dan overgenomen door een holding uit SIDMAR (Sidérurgie Maritime). Ik ben meegegaan naar de holding. De holding beheerde eigenlijk het volledige informaticapark voor alle bedrijven gesitueerd in Gent, in Charleroi, in Antwerpen, Charleville-Mézières, in Luik op verschillende plaatsen en ook een bedrijf in Engeland. Daar heb ik dan ook 7 jaar gewerkt om alle processen te automatiseren en tegelijk te schakelen met alles wat we gebruikten in Gent. Maar op een gegeven moment heeft SIDMAR, van wie de holding Almetal was, alles uitverkocht en heb ik dan 13 maand gewerkt in een softwarebureau waar ze mensen zochten die Unisys Mainframe kenden. In 1996 heb ik de opportuniteit gezien om naar de RVA te gaan omdat daar ook Unisys Mainframe-ontwikkelaars werden gevraagd. Ik begon dus bij de RVA op 1 juni 1996 waar ik uiteindelijk verantwoordelijk was voor alle uitwisselingen met de Kruispuntbank in het kader van de sociale zekerheid. Ik ben gestart als analist-programmeur en door de jaren heen ben ik uiteindelijk geëindigd als projectleider.
En daar op de RVA was jij gedetacheerd door Smals?
Inderdaad.
Wat heeft je plezier gedaan tijdens je carrière bij Smals?
Vooral de uitdagingen van de nieuwe werkmethodes in de informatica, de samenwerking tussen de verschillende instellingen van sociale zekerheid en de sector werkloosheid waar ik tewerkgesteld was. Al die nieuwe uitdagingen: de invoering van het eID-gebruik, de SIS-kaart in het verleden… Dat was eigenlijk wel heel plezant en heel leuk om dat allemaal te leren kennen. Want voor mij was dat een totaal onbekende wereld. Ik kwam uit een productieomgeving.
Zijn er dingen die je zal missen?
Absoluut. Er zijn zaken die je zal missen als je op pensioen gaat. En vooral dan de professionele contacten met de mensen met wie je dus ook een hele tijd samengewerkt hebt enerzijds en anderzijds zijn dat toch ook een aantal, laat me zeggen, vrienden geworden die je dan ook niet meer zo dikwijls zal horen of zien. En dat is wel het contact dat ik zal missen.
Wat zijn je plannen voor de toekomst?
Eerst en vooral mijn cursus afmaken voor reisleider. En dan een aantal reizen begeleiden per jaar. Hopelijk wat tijd kunnen maken voor het gezin, de familie. En wat genieten van het leven. Wat fietsen, dat ook een van mijn hobby’s is, en dat nog een beetje daar toch ten volle van kunnen genieten.
Je sprak net van fietsen en reisbegeleiding, heb je nog andere hobby’s of passies?
Ja, absoluut. Ik hou mij ook al enkele vele jaren bezig met wijn. Dat interesseert me zeer erg. Niet alleen het drinken van wijn of het proeven van wijn, maar ook de manier waarop de wijnen gemaakt worden. Wat ook een van mijn hobby’s is, maar dat is eigenlijk al van sinds mijn jeugd, dat zijn de bergen die mij zeer aantrekken. Wandelingen maken in de bergen, ook fietstochten maken in de bergen. Dat is eigenlijk ook een van mijn grote hobby’s.
Hoe beschrijf je jezelf?
Het is moeilijk om jezelf te beschrijven, natuurlijk. Ik kan wel zeggen dat ik leergierig ben, dat ik ook iemand ben die niet snel zal opgeven, altijd gemotiveerd, een harde werker, ook sociaal. En de andere mensen mogen dan over mij zelf een oordeel vormen.
Wat voor soort reizen doe je graag?
Reizen die naar de bergen gaan. Ik ben echt gefascineerd door alles wat bergen zijn. Dat dat nu in Zwitserland is of in Liechtenstein, in Frankrijk, Spanje, Italië, Oostenrijk maakt niet zoveel uit als het maar in de bergen is.
Heb je een droom?
Op mijn leeftijd heb je echt niet veel dromen meer. Alleen hopen we dat we zo lang mogelijk gezond mogen blijven. En dat we nog van veel kleine dingen in het leven kunnen genieten.
Heb je kinderen? Kleinkinderen? Zo ja, welke activiteiten doe je graag met hen?
Mijn echtgenote Christine (die trouwens nu ook reeds op pensioen is) en ikzelf we hebben één zoon, Dimitri. Die is chirurg, orthopedisch chirurg in Oostende. En wij zijn in blijde verwachting van ons eerste kleinkind dat geboren zal worden als alles naar wens verloopt ergens begin van de maand mei. Nu de activiteiten die we doen met onze zoon en zijn echtgenote Marie dat is vooral gaan wandelen, een keer fietsen, samen gaan eten. Want ja, hij heeft niet zo heel veel tijd gezien zijn beroepsbezigheden.
Heb je nog een boodschap voor je collega’s?
Dat het hen goed mag gaan, dat ze nog lang mogen genieten van hun professionele activiteiten.
OK, hartelijk dank.
Graag gedaan.
Comments are closed.